Çarş. Ağus. 03, 2011 6:15 pm tarafından Misafir
İlaçlar, hastalıkların tedavisinde en etkili çarelerden biri belki de birincisidir. Günümüzde belirli rahatsızlıklar için belirli ilaçların alınması, duruma göre doktora danışmayı bile gerektirmeyen bir kolaylıktır.
Ailede biri hastalanırsa, yapılacak ilk şey bir doktor çağırmaktır.Doktor gereken muayeneyi yapar. Uygulanacak tedavi yöntemini söyler ve reçetesini yazar. Doktorun yazdığı reçeteyle eczaneye giderek gereken ilaçları alırsınız.
Bu, tam anlamıyla bilimsel bir davranıştır. Fakat tekniğin ve tıbbın böylesine gelişmiş olmasına rağmen,bazı çevrelerde hala "kocakarı ilaçları"nın kullanıldığını ,bunlardan medet umulduğunu duymuş,hatta görmüşüzdür.
Daha ötesi, bilgisiz, kör karanlık inançlara sahip bazı çevrelerde, hastalıkların "büyü"den farksız,saçma şeylerle geliştirilebileceğine inananlar vardır.Bir takım otların yakılması,ne olduğu belirsiz yağların sürülmesi ,kurutulup dövülmüş köklerin yutturulması, hastalığın tedavisi için yeterli sayılır.
Doğrusunu söylemek gerekirse,bilimsel yöntemler uygulanmadan önce,ilacın ve eczacılığın kökeni de bu davranıştı. İlkel insanların tedavi için başvurdukları,yararlandıkları usuller,hastalıklarının nedenine,kaynağına ilişkin temelsiz, karanlık inançlarıyla bağlantılıydı. Buna karşılık, gene ilkel topluluklarda terleterek ateş düşürme,kan alma, masaj ve modern farmakoloji tarafından bile yararlı oldukları kabul edilen bazı köklerin,yaprakların(kına kına, reçine,çeşitli yosunlar, vs.)kullanılması gibi tedavi yöntemlerinin uygulandığı da bir gerçektir.
Bilimsel gelişmeler öncesi devirlerde en etkili ilaçları kullanan topluluk eski Mısırlılar olup,bunların ilaçları ve tedavi usulleri "büyü ve sihir" temeline dayanıyordu. Kullandıkları ilaçlar arasında bal,tuz sedir ağacından çıkarılmış bir cins yağ, beyin, karaciğer özü ve çeşitli hayvanların kananı sayabiliriz.
Ancak,Yunanlılara kadar bu alanda bilimsel bir tavırdan söz edilemez.
Bundan 2000 yılı aşkın bir süre önce Hippocrates (Hipokrat) adında bir adam, bilimsel nitelikte ilk ilaçları kullanmış, ilk tedavi yöntemlerini uygulamıştır.Dolayısıyla, Hippocrates modern tıp ilminin de babası olarak kabul edilir.
Ailede biri hastalanırsa, yapılacak ilk şey bir doktor çağırmaktır.Doktor gereken muayeneyi yapar. Uygulanacak tedavi yöntemini söyler ve reçetesini yazar. Doktorun yazdığı reçeteyle eczaneye giderek gereken ilaçları alırsınız.
Bu, tam anlamıyla bilimsel bir davranıştır. Fakat tekniğin ve tıbbın böylesine gelişmiş olmasına rağmen,bazı çevrelerde hala "kocakarı ilaçları"nın kullanıldığını ,bunlardan medet umulduğunu duymuş,hatta görmüşüzdür.
Daha ötesi, bilgisiz, kör karanlık inançlara sahip bazı çevrelerde, hastalıkların "büyü"den farksız,saçma şeylerle geliştirilebileceğine inananlar vardır.Bir takım otların yakılması,ne olduğu belirsiz yağların sürülmesi ,kurutulup dövülmüş köklerin yutturulması, hastalığın tedavisi için yeterli sayılır.
Doğrusunu söylemek gerekirse,bilimsel yöntemler uygulanmadan önce,ilacın ve eczacılığın kökeni de bu davranıştı. İlkel insanların tedavi için başvurdukları,yararlandıkları usuller,hastalıklarının nedenine,kaynağına ilişkin temelsiz, karanlık inançlarıyla bağlantılıydı. Buna karşılık, gene ilkel topluluklarda terleterek ateş düşürme,kan alma, masaj ve modern farmakoloji tarafından bile yararlı oldukları kabul edilen bazı köklerin,yaprakların(kına kına, reçine,çeşitli yosunlar, vs.)kullanılması gibi tedavi yöntemlerinin uygulandığı da bir gerçektir.
Bilimsel gelişmeler öncesi devirlerde en etkili ilaçları kullanan topluluk eski Mısırlılar olup,bunların ilaçları ve tedavi usulleri "büyü ve sihir" temeline dayanıyordu. Kullandıkları ilaçlar arasında bal,tuz sedir ağacından çıkarılmış bir cins yağ, beyin, karaciğer özü ve çeşitli hayvanların kananı sayabiliriz.
Ancak,Yunanlılara kadar bu alanda bilimsel bir tavırdan söz edilemez.
Bundan 2000 yılı aşkın bir süre önce Hippocrates (Hipokrat) adında bir adam, bilimsel nitelikte ilk ilaçları kullanmış, ilk tedavi yöntemlerini uygulamıştır.Dolayısıyla, Hippocrates modern tıp ilminin de babası olarak kabul edilir.
